Tuesday 13 November 2012

Reunion - 2012/10

Reunion on the Indian Ocean,  200 km from Mauritius i 700 km from Madagascar  is part of France, so ID card is sufficient to get there and you don't need to worry about the vaccinations. The flight from Paris takes 10 hrs. The winter, from May to November, is dry and temperature around 25 centigrade. The summer, December to April, is wet. The beaches are not as impressive as in Mauritius but there is spectacular scenery and lots of walking tracks - in other words it's ideal for the active holiday. The island is small, 70 x 50 km but the roads are twisted and steep therefore we were extremely surprised to discover that we done 350 km before we got to the bottom of the island.

Reunion population it's called Creole - there are mixture of French, African slaves, Chinese merchants that arrived here in XVII century and Indians who arrived here as a workforce after the slavery was finished. French is official language of the island but Reunion Creole is used as everyday language.
The cultural mixture is reflected in the cuisine, the specialty is bat curry but we couldn't find it in the restaurants.



The scenery is truly spectacular so we will keep the blog short and instead attache few photos. 

The most spectacular walking tracks are three trails: Cirque de Salazie, Cirque de Cilaos and Cirque de Mafate. It takes 3-5 days to walk each of them stopping for a night in the remote villages. We couldn't do that as it was last minute trip for us and we didn't get time to get our walking/sleeping kit together, therefore ended up doing one day trips.

After overnights 11 hrs flight we spent whole day sleeping in St Denis, the capital of the Reunion Island. We found the town disappointing with few impressive colonial buildings surrounded by the new development. The restaurants seem to have a very nice ambiance but were very iexpensive, therefore our first day passed sleeping and eating take away pizza.

On the second day we woke up early and headed to Salezie, where we aimed to go for a short walk to the view point but ended up doing all they trail La Belier parking - Col de Fourche - La Nouvelle - Col des Beufs (part of the Cirque de Salezie). Our moods improved and we knew we are in the right place for us and it's going be great holiday.
On the way back in the evening we stopped at Hell Burg - very laid back village.



Next 3 days we spent on the West Coast, in Entre Deux - the place we've stayed was spectacular with the swimming pool, great deco but a bit too far to the attractions we wanted to see (but because we've booked late everything else was busy). 
On Sunday we went to Grand Basis (known as well as lost valley) - the incredible view point, almost like the opening scenery in the Jurassic Park film. Sunday for the locals is family time, all families flog to the picnic spots since early morning arriving with the cars full of portable grills and lots of food. There are many stalls not selling souvenirs but fruits and food - we loved it.
But admiring the view was not good enough so we decided to walk down - don't ask us why. The village at the bottom was ok but not spectacular and we had to do 600 m on the very steep ascent which took us over 2 hrs and then we needed to climb it back up. The view from the top was much nicer.


The biggest attraction of the island is volcano Piton de la Fournaise, which last erupted in April 2010.
First we've drove 30km watching forest changing into tundra to arrived at Plain des Sable parking with the moon like landscape, shaped by the magma without any flora. This was beginning of 5hrs = 14km returned hike to the crater rim. We started descending 527 steps till we arrived to uneven lava field. We've enjoyed the day, although I guess after visiting Lanzarote so many times and climbing Vilarica volcano in Chille (active volcano with the ice cap at the top with smoke coming out from the crater)  we were not as impressed as other travelers 







Out next stop was Cilaos at altitude 1,200 m at the bottom of not active volcano Des Neiges 3070 mnpm - the road there was very twisty, only 33km but according to our travel guide 422 bends - going out was a bit scary as we had semi trust in our rented car so we concentrated on the road rather than scenery and on way back when we were much more relaxed we couldn't admire the view as it was foggy and rainy.
Once there we decided to do there Col du Taibit trail, 4.5hrs return, where the Cirque de Mafate and de Cilaos meet. On the top we had 2hrs nap and our own picnic (we not likely to forget the gigantic avocados from the loacal market we eat there for lunch). And then the clouds arrived and it was time to go back.





Last 3 days we spent in the beautiful wooden bungalow with the ocean view in the middle of the fruit plantation - we could easily get used to to such a luxury





Mike couldn't resist some mountain biking and went for a mountain biking from volcano Maido at altitude 2200m  to Saint Gilles. He finished in one piece with only one crash and few scratches on his hand.

Our time in St Gilles included doing nothing, being lazy,  walking and sun bathing on the beach, The water was warm and clean but unfortunately the beaches were the only thing getting the island down a bit, a bit too gravely and rocky.


On the last day we went to Maido view point, part of the Circle de Malafate, We couldn't get to the top as the road was too narrow and lots of cars were parked on the both sides (it was Saturday and many families came here early to get the best spots for the picnic)  - so we ended up walking last 4km. By the time we arrived to the top the clouds disappeared and we could see the blue sky.
Once we were there, the island biggest sport event was just passing through Mafate (which could explain so many cars parked) Grand Raid - this is off country run across whole island, 162km mainly on the mountain trails. The best athletes can finish in  24hrs but most needs much more time.





10 days in Reunion passed quickly and relaxing. We found the Reunion interesting and different, it's very french island with only few people speaking English and quite unspoiled (McDonalds and Starbucks didn't manage to concur it yet). It is a great place to visit if you enjoy walking and want to go away from the big city chaos. Interesting that Reunion is only popular with French and not well publicises in the rest of Europe.


Saturday 20 October 2012

Reunion (Polski) - 2012/10

Reunion lezy na Oceanie Indyjskim,  200km od Mauritious i 700km od Madagaskaru i nalezy do Francji, wiec dowod osobisty wystarczy by tu wjechac i szczepionek nie potrzeba. Lot z Paryza trwa 10 godz. Zima, maj do listopada, jest sucha i kolo 25 stopni. Lato, grudzien do kwiecien, jest mokre. Plaze nie sa tu tak imponujace jak na Sheychelles i Mauritious, ale sa wulkany i mnostwo szklakow wiec nudzic sie nie mozna. Wyspa mierzy sobie 70x50km ale drogi niesamowicie kreta i strome, zamin zjechalismy na dol wyspy na liczniku mielismy juz 350km. 

Reunion nie ma rdzennej ludnosci, zamieszkiwana jest przez ludnosc mieszana (francuzow, potomkow niewolnikow afrykanskich, chinczykow ktorzy w XVII wieku przybyli tu handlowac oraz indianow, ktorzy po upadku niewolnictwa przybyli tu w poszukiwaniu pracy). Jezykiem urzedowym jest francuski ale w potocznej mowie uzywaja oni jezyk kreolski  (mieszanka francuzkiego, indianskiego i afrykanskiego). Mieszanka kulturalna jest odzwierciedlona w kuchni kreolskiej, wiekszosc potraw zawiera curry. Jesli wierzyc naszej ksiazce, to specialnoscia lokalna jest curry z nietoperza (ale na menu w restauracji nie widzielismy).



Widoki sa niesamowite, ciezko je opisac wiec blog bedzie krotki a zdjec sporo. Najbardziej popularne sa tu 3 szlaki circle de Salazie, de Mafate i de Celaos - chodzi sie od 3-5 dni i zatrzymuje na noc w malych gorskich wioskach. My za pozno sie zabralismy za organizacje wiec musielismy sie zadowolic chodzeniem na jednodniowe wyprawy.

Po calonocnym locie postanowilismy spedzic 1 dzien na odsypianiu w St Denis, stolicy Reunion. No i nie byl to start jaki oczekiwalismy bo miasto takie sobie, pare fajnych kolonialnych budynkow ale gina one wsrod malych nowoczenych zaniedbanych zabudowan. Restauracje fajne ale ceny astronomiczne wiec caly pierwszy dzien przespalismy w hotelu i zadowolilismy sie pizza na wynos.


Na drugi dzien wstalismy wczesnym rankiem i pojechalismy do Salazie, gdzie mieslismy isc na maly trek na punkt widokowy a skonczylismy na prawie calodniowym lazeniu na szlaku La Belier parking - Col de Fourche - La Nouvelle - Col des Beufs parking (part of the circus de Salezie). Humory od razu nam sie poprawily, bo widoki naprawde dech zapierajace i jedne z ladniejszych jakie widzielism, sceneria urozmaicona i zmieniajaca sie. W drodze powrotnej zajechalismy do Hell Burg - bardzo zrelaksujaca i fajna ma miejscowosc w gorach. 



Nastepne 3 dni spedzilismy na zachodnim wybrzezu, w Entre Deux - miejsce samo w sobie rewelacyjene z basenem i bardzo gustownym pokojem ale polozone troche za daleko do naszych atrakcji (nic blizej nie udalo nam sie znalesc). W niedziele, pojechalismy do Grand Basis (zwany tez zagubiona dolina) - niesamowity punkt widokowy, jak z Jurasic Park filmu. Niedziela to dla lokalnych to czas spotkan rodzinnych i najczesciej w formie pikniku - cale rodziny zjezdzaja sie samochodami pelnymi jedzenia, swoimi grilami, pojawiaja sie stragany  sprzedajace nie pamiatki ale owoce i lokalne smakolyki. No ale delektowanie sie atmosfera nie bylo wystaraczajace i wiec poszlismy to wioski na dole - i nie pytajcie sie czemu bo wioska nie byla rewelacyjna, trzeba bylo zejsc 600m po prawie pionowym zboczu co zajelo nam 2 godz no i potem trzeba bylo sie wspiac znow na gore - razem 4 godz, zajechalismy sie troche niepotrzebnie bo widok z gory byly znacznie lepszy niz z dolu.


Najwieksza atrakcje wyspy jest aktywny wulkan Piton de la Fournaise. Ostatnia erupcja byla w kwietniu 2010 a krater ma 900m srednicy. Najpierw jedzie sie 30km lasem gdzie stopniowo wysokie sosny zastepuja karlowate krzaki a na koncu przez Plain des Sable (ksiezycowy krajobraz, pole zstygnietej lawy i pylow wulkanicznych) az do parkingu, skad zaczyna sie 5 godz = 14km powrotny trek. Trek byl ciekawy, najpierw schodzilo sie po 527 schodach wzdloz pionowej skaly a potem caly czas sie szlo sie po zastygnietej nierowno lawie. Trek interesujacy aczkolwiek nie az tak imponujacy jak Vilarica w Chile gdzie czubek jest oblodzony, z krateru bucha dym a zejscie to zjazd na tylku po sniegu. Po powrocie zjedlismy tradycyjny obiad w naszym B&B gdzie probowalismy lokalne potrawy, na deser mielismy ciasto ze slotkich ziemiakow i probowalismy lokalne nalewki z rumu.







Po 3 dniach chodzenia pora bylo znow sie ruszyc, nastepny postoj Cilaos, polozonego 1,200 mnpm,  u podnoza najwyzszego szczytu (nieaktywnego wulkanu) Des Neiges 3070 mnpm - niby tylko 33km i wg przewodnika 422 zakrety ale bylo to na tyle przerazajace, ze wjezdzajac bylismy za mocno przejeci by podziwiac widoki a zjezdzajac padalo i byla mgla i nic nie bylo widac. Po trudach podrozy mielismy relaksujacy dzien ale ze siedzenie i nic nie robienie nie sluza nam nastepnego dnia wstalismy wyjatkowo wczesnie jak na nas i ruszylismy na 4.5 godz szlak Col du Taibit, ktory dzieli circle de Mafate i de Cilaos. Jak nigdy na gorze mielismy prawie 2 godz drzemke a na lunch imelismy lokalne awokada (nie dosc ze pyszne to w porownaniu do tego co kupujemy w sklepie gigantczne).  No ale nadeszly chmury i zrobilo sie zimno i trzeba bylo wracac na dol.




Ostatnie 3 dni spedzilismy w przecudnym drewnianym domu z widokiem na morze na plantacji drzew owocowych - do plazy bylo 15min ale polozenie i domek to jak w raju, Nie sadze by w ktorejkowielwiek restauracji tak dobrze smakowal obiad jak przez nas samych ugowowane olbrzymie krewetki z butelka wina na tarasie i widok zachodzacego slonca.  Mielismy nawet wielki grill z krewetek i ryby Merlin - oczywiscie na swiezym powietrzu pod palmami.





Michal oczywiscie nie mogl wysiedziec w miejscu i pojechal na zjazd z wulkanu la Maido rowerem gorskim.  Na wysokosc 2200 m wjezdzalo sie autobusem a potem po stromych szlakach zjezzalo sie do poziomu morza.  Na szczescie tylko raz sie przy zjezdzie przwrocil i raz wjechal w plot i poza ramieniem obrysowanym zadnych powaznych uszczrbkow wiec zjazd mozna zaliczyc do udanych.

Po poludniu poszliszmy szlakiem od naszej farmy do morza.  Woda ciepla i czysta ale piasek na plazy niestety nie taki sam jak w Cancun czy na Florydzie.  Do pelni szczescia brakuje dlugiej piasczystej plazy.
Plaza w La Hermitage, 5km od nas, znacznie bardziej nam sie podobala.


Ostatni dzien spedzilismy aktywnie - pojechalismy tym razem samochodem na punkt widokowy la Maido, na szlaku Circle de Malafate. Dojechac nam sie nie udalo bo droga byla waska, samochodow poparkowanych mnostwo no bo przeciez jest sobota, wiec calymi rodzinami lokalni jada na pikniki, wiec rozsadnie zaparkowalismy i ostatnie 4km przeszlismy na piechote.Nawet ku naszej wielkiej radosci hmury, ktore siedzialy na gorze od dwich dni na chwile sie rozeszly i zobaczylismy kawalek niebieskiego nieba.

Dodatkowa atrakacja, i powodem wielkiego tloku na drodze, byl bieg Grand Raid - jeden z najwiekszych wydarzen sportowych nawyspie. Trasa idzie wzdluz calej wyspy 162km wiekszosci po szlakach gorskich (przewyzszenie 9,643m). Najlepsi potrzebyji 24godz by  ukonczyc bieg, start byl o 22.







Dziesiec dni minelo nam bardzo szybko.  Wyspa byla ciekawa i zupelnie inna od innych na ktorych bylismy.  Byla bardzo francuska i poza dwoma Mc Donaldami, ktore widzielismy restauracje bylo autentyczne.  Do pelni scczescia brakowalo troche zrozumienia Francuskiego, bo bardzo rzadko sie zdarzalo zeby ktos po Angielsku mowil.  Jako polaczenie gor i plazy to miejce super i nawet jeszcze przez kilka dni spokojnie by sie cos znalazlo do zrobienia, ale pewnie juz bysmy tu nie wrocili bo tyle jest innych nowych miejsc ktore mozena jeszcze zwiedzic.  Chyba ze na race...

Wednesday 3 October 2012

Bawaria (Polski) - 2012/09

 W presencie pare lat temu dostalam ksiazke, 501 miejsc ktore trzeba zobaczyc. No i okazalo sie, ze jak do tej pory tylko 112 miejsc odwiedzilismy i w ramach poprawienia statystyki pojechalismy w niemieckie Alpy zobaczyc Kehlstein (Orle Gniazgo = Eagle Nest). Musimy ze wstydem przyznac, ze wiedza historyczna nie blyszczymy, wiec nie od razu skojazylismy to z Hitlerem i III Rzesza.

Wiec nasza ekspresowa lekcja historii zaczela sie w piatek wieczorem, gdy po 4 godz dojechalismy to naszego hotelu. Okolica bardzo urocza, najfajniejsze miejsce jakie do tej pory widzielismy podczas naszych niemieckich wypadow. Pogoda niestety nie zapowiadala sie dobra, wiec w sobote rano pojechalismy na przejazdzke po Koningssee – bardzo uroczym jeziorku otoczonym gorami. Plywaja po nim elektryczne statki, woda czysta. Pierwszy przystanek po 35min to kosciolek St Barthomole.
wlasnie odbywalo sie tam wesele, para mloda i wszyscy goscie ubrani byli w tradycjonalne bawarskie stroje

Potem nastepne 30min i wysiedlismy na drugim koncu Konigssee, gdzie poszlismy na spacerek wokol drugiego miejszego jeziora Oberssee, gdzie w drewnianej chacie (restauracji) mozna bylo kupic swieze mleko, piwo i kromke wiejskiego chleba. Spokoj i cisza, nawet nadciagajace ciemne chmury nie popsuly nam humorow.

Wieczor w ramach relaksu spedzilismy w Rupertus termach – nie az tak spektakularne jak w Budapeszcie ale frajda byla, szczegolnie w basenie na dworzu gdzie co chwila zmienialy sie kolory, takie troche disco ale fajne.
W niedziele nie poszla wg planow. Wycieczke historyczna po okolicy byla wykupiona wiec nie mielismy wyboru i musielismy na szybkiego wymyslec plan B. No a jak sie zbytnio historii nie zna i przyjezdza nieprzygotowanym to latwo nie bylo – ale z pomoca internetu na komorce i mapa w reku postanowilismy podazyc trasa wycieczki.
Pierwszy przystanek to byl Obersalzberg – spokojna wioska, ktora przeksztalcono w poludniowy sztab Nazistowskiej Partii. Podczas II wojny swiatowej Hitler najwiecej czasu spedzil tu w Obersalzberg i Wilczym Szancu.  Dzis wybudowano tam centrum dokumentacji z ciekawym audio przewodnikiem a pod nim znajduje sie bunkier. Obersalzberg byl pod okupacja amerykanow do 1996 i tylko mala jego czesc byla otwarta dla turystow.
Hitler od poczatku lat 30stych spedzal wakacje tutaj wynajmujac maly drewniany domku Haus Wechenfeld – to tu napisal 2gi rozdzial “Main Kampf” . Z pieniedzy, ze sprzedazy ksiazki po zostaniu kanclerzem kupil i rozbudowal domek i tak powstala okazala wielka rezydencja Berghoff. Na poczatku Hitler byl portetowany jako bardzo przystepny, kochajacy nature i dzieci, piekna sceneria dopelniala ten obraz. Bardzo szybko Obersalzberg przeksztalcilo sie w meke dla czlonkow parti nazistowskiej i tlumy zaczely naplywac by zobaczyc Hitlera. W tym tez czasie nazisci zaczeli wykupywac (lub zmuszac do sprzedazy) mieszkacow Obersalzberg i w rezultacie wszyscy mieszkancy emigrowali a ich domy zostaly zamienione na placowki partyjne i domy czlonkow partii. Za tym wszystkim stal asystent Hitlera, bardzo przewrotny, Martin Bordman. Hitler uwielbial Berghof, bedac tam codziennie chodzil na przechadzke do Mooslahnerkopf herbaciarni, mala drewniana herbaciarnia okolo 1km od Berghof – wiekszosc zachowanych zdjec Hitlera tam wlasnie zostala zrobiona (aczkolwiek czesto uwaza sie nieslusznie, ze pochodza one z Kehlestein). 
Tak wygladal Berghouse (dom Hitlera) Nazi spalili go tuz przed wkroczeniem Armii Czerwonej a wszystkie inne pozostalosci zostaly porozbierane przez rzad Bawarii w 1953 i 2003 roku (dzis na miejscu domu jest 13 dolek pola golfowego), w obawie ze zamieni sie to obiekt kultu neo-Nazistow.

W ramach 50 prezentu urodzinowego narod niemiecki wybudowal dom Kehlsteinhaus (Orle Gnazdo) 1834 metrow npm – oczywiscie Martin Bordman stal za tym. Prowadzi do niego stroma 28% 6.5 km droga po czym ostatni 120 metrow jedzie sie piekna winda z bronzu w szybie wydrazonym w skale.  Obecnie znajduje sie tam restauracja. Budynek zostal czesciowo zbyrzony podczas II wojny swiatowej ale wielki czerwony kominek z marmuru czerownego, present od Musoliniego, uchowal sie.

Wredne wrony (a moze to sa kruki?) wogole sie ludzi nie boja, jedza z reki i wyjadaja z talerza jak tylko nadarzy sie okazja

Z budynku roznosi sie przepiekny widok aczkolwiek Hitler nie lubil Kehlstein, gdyz mial lek wysokosci, i odwiedzil go tylko pare razy w towarzystwie dyplomatow zagranicznych. 
Jak mysmy tam dotarli bylo niesamowicie, bylismy nad chmurami i widac tylko bylo czubki sasiednich gor - jak w bajce, niesamowite wrazenie
Hotel zum Turken polozony byl w bardzo bliskim sasiedztwie Berghof (domu Hitlera) i cieszyl sie bardzo duzym powodzeniem wsrod naplywajacych fanow Hitlera. I to byl problem, gdyz bardzo wczesnie zwrocil na siebie uwage Martina Bordmana, ktory na poczatku chcial go kupic ale dostal odmowe po czym zeslal wlasciciela do Dachau i po torturach zmusil do sprzedazy (oficialnie zaplacil rynkowa cene 165tys ale 90tys z tego automatycznie zostala zciagnieta na partie a reszta poszla na pokrycie kosztow sprzedazy i w rezultacie wlasciciele nie dostali nic). Po przejeciu przez nazistow hotel zostal zamieniony w dom dla zolnierzy. Podczas bombardowan w 1945 zostal prawie doszczetnie zburzony i gdyby nie to, ze corka bylego wlasciciela odkupila ruiny hotelu (repatriacji) zostal by kompletnie zrownany z ziemia jak wszystkie inne budynki by zniszczyc jakiekolwiek znaki po okresie III Rzeszy. Dzis dalej nalezy do rodziny i funkcjonuje jako hotel. Pod hotelem sa bunkry, do ktorych mozna wejsc - znajduja sie tam sale tortur pomalowane na czarno i okolo 1km tunelow (reszta zamknieta ze wzgledow bezpieczenstwa). 

Adolf Hitler urodzil sie w Austrii kolo Linz i chcial zostac malarzem, ale zostal odrzucony przez Wiedenska Akademie dwa razy. Nie znosil palaczy i mial klopoty z ukladem trawienia co zmusilo go do zostania vegetarianinem. Wierzyl nieograniczenie swojemu doktorowi, Thodorowi Morell, ktory specializowal sie w medycynie niekonwencjonalnej. Niektorzy historycy twierdza, ze Hitler byl uzalezniony od methamphetaminy szczegolnie w ciagu ostatnich paru lat zycia, inni twierdza ze pokazywal symptomy parkinsona i syfilizmu.

Eva Braun byla dlugoletnia kochanka Hitlera i przez 40 godz zona Hitlera. Poznali sie jak Eva miala 17 lat i pracowala jako asystetka jego fotografa, Hitler byl 23 lata starszy. Niemcy nie wiedzieli o istnieniu Braun az do czasu jej smierci, 29 kwietnia 1945, Hitler uwazal ze jest atrakcyjny dla kobiet i zwiazek z Eva oslabil by jego pozycje polityczna. Razem z Hitlerem popelnili samobojstwo w bunkrze w Berlinie (ona polknela kapsulke z cyjankiem a on zastrzelil sie). Dzien przed planowanym samobojstwem, 2 teriery Evy zostaly zastrzelone in a rozkazkaz Hitlera kapsulka cyjanku zostala wyprobowana na jego owczareku niemieckim , Blondi. Eva nie byla czlonkiem parti, interesowala sie moda, sportem i fotografia – wg historykow miala bardzo minimalny wplyw na Hitlera, ale Hitler byl bardzo do niej przywiazany i w testamencie zapisal jej 12tys marks. Ich ciala zostaly wyniesione z bunkru i spalone dosc dokladnie, ostatecznie pochowani zostali w Magdeburgu razem z Gobelsem z rodzina (zona i 6cioma dziecmi).

Hitler with Eva Braun in Berghof (se swoimi psami)

I tak oto przebiegla nasza bardzo ciekawa lekcja historii (mam nadzieje, ze duzo nie poprzekrecalismy)